Από όταν ήμουν 13

Θυμάμαι από όταν ήμουν 13,

Ένα κλουβί με χρυσά κάγκελα και τον πλούτο της Ανατολής και της Δύσης σκορπισμένο μέσα του.Τα κομμάτια που σκορπίσαμε στο άγριο γέλιο του ανέμου.Το δέρμα που ντύσαμε τα γυάλινα κορμιά μας.Την βροχή που μούσκεψε το εγώ μας.Τις αχτίδες ειρωνείας στις γιορτές.Κουνώντας άσκοπα το κορμί μας στον ρυθμό του ανθρώπου. Ψάχνοντας για μια στιγμή το ζώο που ουρλιάζει μέσα μας. Τα δάχτυλα μας που βυθίζονταν στον πόθο. Καταπίνοντας την φωτιά. Το ψέμα που κατακαίει αβάσταχτα τα δευτερόλεπτα μας.Άγριο γέλιο τρέλας.Πρωινά στην αγκαλιά των άλλων.Άνθρωποι.