Κάποτε, σε κάποιον τόπο, γεννήθηκε ένα κορίτσι. Γεννήθηκε από στάχτες. Αυτό το θυμάται. Γεννήθηκε μέσα στις στάχτες κάτι όμορφου που είχε πεθάνει. Γεννήθηκε με μια αποστολή: να καταφέρει να ξαναφέρει στην ζωή την χαμένη μαγεία αυτού του όμορφου αγνώστου.
Αγαπούσε τα δάση και τα χρώματα. Την μυρωδιά της θάλασσας. Το να πλημμυρίζεται από εκατοντάδες λουλούδια. Να κυλιέται στο γρασίδι γελώντας. Να νιώθει την γη να πάλλεται ζεστή κάτω από τα χέρια της. Αγαπούσε. Αγαπούσε. Αγαπούσε.
Κάποτε είχε όνειρα. Όνειρα που μύριζαν πανέμορφα. Όνειρα κεντημένα με την ομορφιά ολόκληρης της γης. Ταξίδια και περιπέτειες. Την θέση τους πήραν ο κίνδυνος και η αδρεναλίνη.
Κάποτε είχε όνειρα.
Αγαπούσε τα δάση και τα χρώματα. Την μυρωδιά της θάλασσας. Το να πλημμυρίζεται από εκατοντάδες λουλούδια. Να κυλιέται στο γρασίδι γελώντας. Να νιώθει την γη να πάλλεται ζεστή κάτω από τα χέρια της. Αγαπούσε. Αγαπούσε. Αγαπούσε.
Κάποτε είχε όνειρα. Όνειρα που μύριζαν πανέμορφα. Όνειρα κεντημένα με την ομορφιά ολόκληρης της γης. Ταξίδια και περιπέτειες. Την θέση τους πήραν ο κίνδυνος και η αδρεναλίνη.
Κάποτε είχε όνειρα.
No comments:
Post a Comment