Saturday, June 23, 2012

Φωτιά.


   Περίμενα χρόνια αυτές τις  μέρες. Όπου θα μπορούσα να μιλήσω για οποιοδήποτε θέμα  χωρίς να φοβάμαι τον άβυσσο των σκέψεων που αυτή η πράξη θα με βύθιζε. Μέρες όπου για πρώτη φορά διαπιστώνω την αξία του ήλιου και πώς, γαμώτο, τελικά το καλοκαίρι δεν είναι απλώς  τρεις μήνες που ζεσταίνεσαι πολύ, αλλά ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Το καλοκαίρι είναι η διαχωριστική γραμμή ώστε να συγκρίνεις τον εαυτό σου πριν και μετά. Χωρίζει περιόδους και σημαίνει καινούρια ξεκινήματα στο τέλος του. Είναι καμπή, πολλές μικρές καμπές στην ζωή ενός ανθρώπου, ειδικά στην ζωή ενός νέου που διαμορφώνει τον χαρακτήρα του ακόμα.
  Αναρρώνω αυτή την στιγμή. Αυτό νιώθω.  Επουλώνονται οι πληγές μου. Βαθιές πληγές. Κάποιες από αυτές τόσο πρόσφατες ώστε να με κάνουν να νιώθω σκατά για λίγο. Έμαθα όμως την δύναμη σου. Ένα από τα πράγματα που δεν κατάλαβα ποτέ πάνω σου, πλέον έμαθα να το κάνω και εγώ. Ότι με ενοχλεί φροντίζω να εξαφανιστεί από την ζωή μου. Ότι με πληγώνει τιμωρείται. Και πάνω από όλα, μπορώ να βάλω ανθρώπους και καταστάσεις στην πιο σκοτεινή γωνιά του μυαλού μου. Σαν να μην υπήρξαν, σαν να μην έγιναν ποτέ. Όπως κάνεις τόσο αριστοτεχνικά εσύ.               
   Το να παίζεις με την φωτιά εκχέει ένα συγκεκριμένο είδος αδρεναλίνης, ένα είδος σχεδόν ηδονικό. Ο κίνδυνος υπάρχει για να μπλέκει τους αδύναμους ανθρώπους στον μαγικό χορό του. Σου φωνάζει, σε καλεί. Είναι εύκολος, γρήγορος. Εκστασιάζεσαι, εθίζεσαι σε ένα αόρατο ναρκωτικό. Και θέλεις κι άλλο, κι άλλο, συνέχεια.  Προκαλείς τον εαυτό σου κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
   Μπορεί να κυνηγήσεις με τα χέρια σου την φωτιά πολλές φορές  χωρίς να πάθεις απολύτως τίποτα. Και τότε να νιώσεις παντοδύναμος, εφόσον η φωτιά η ίδια δεν μπορεί να σε βλάψει, μπορείς να κάνεις τα πάντα. Για πόσο όμως θα ξεφεύγουν οι παλάμες σου από τις φλόγες?  Μια μέρα θα καείς. Θα έχεις συνηθίσει τόσο πολύ αυτό το παιχνίδι, που θα χάσεις την συγκέντρωσή σου. Θα γίνεις απρόσεχτος. Και όταν καείς μια φορά, δεν ξαναπαίζεις ποτέ.
   Μακάρι να είχες παίξει και εσύ έστω για μια φορά με την φωτιά. Ήσουν τόσο ανεπηρέαστος πάντα στο κάλεσμά της, ώστε είμαι σίγουρη για ένα πράγμα: Δεν θα καιγόσουν ποτέ.