Μι, άλφα, γάμμα μυστήριο, γιώτα γλυκό και άλφα ξανά

   Σκεφτόμουν το όνομά μου. Όχι το όνομα που με ξέρει ο κόσμος, αλλά το όνομα που με γνώρισε πρώτη φορά ο άνεμος όταν ήμουν 11. Μάγια.

   Μάγια στα Ινδικά θα πει όνειρο
   Στα Ιαπωνικά θα πει σπουδαία
   Στην γλώσσα Ταμίλ θα πει μαγική
   Στα τούρκικα σημαίνει μεταμόρφωση
   Στα νεπαλέζικα θα πει αγάπη

Σκεφτόμουν οτιδήποτε το πότισε ως τις ρίζες του.

Το πως δείχνει.Τα κομμάτια που πάλευα κλαίγοντας να μαζέψω. Πώς μαζεύεις τον εαυτό σου όταν έχει σκορπιστεί στο πάτωμα? Το όνομα αυτό έχει μαυρίσει από την νικοτίνη και την πίσσα. Μυρίζει φωτιά. Από το οινόπνευμα καθαρίζει πάλι το χρώμα του, ανοίγει και προκαλεί. Η μυρωδιά οξύνει τις αισθήσεις και ξυπνά. Κάνει ερωτήσεις μεθυσμένες. Σαν να σαλεύει το ίδιο το όνομα, χορεύει αργά με κλειστά μάτια. Ύστερα παίρνει το χρώμα του δέρματος. Το απαγορευμένο χρώμα. Και φωτίζει και αναστενάζει. Δίνει και δέχεται. Το χρώμα προκαλεί το ίδιο, φωνάζει αλήθεια. Και ξαφνικά το κόκκινο καλύπτει τα πάντα, το μι, το άλφα και το μυστήριο γάμμα, το γλυκό γιώτα και ξανά το άλφα. Το αίμα δεν έχει φωνή. Δεν μιλάει, δεν ακούγεται. Απλά καλύπτει τα πάντα με σιωπή. Μυρίζει καμμένη σάρκα. Μυρίζει αίμα το ίδιο το όνομα, τα γράμματα γυαλίζουν. Σαν να κρύβεται όλος ο κόσμος και όλος ο νους της γης σε κόκκινες σταγόνες.  Ξαφνικά το όνομα χάνεται. Μετά από λίγο όμως δεν χρειάζεται να το κοιτάξω, περπατάει στα χέρια μου. Χαιδεύει τον λαιμό μου και με γαργαλάει στο μάγουλο. Γελάω σιγανά. Πλέον δεν είναι εικόνα, είναι ο ίδιος ο άνεμος που με καλεί. Πόσο σπάνια με πότισε έτσι. Πόσο σπάνια δεν χρειάστηκε να δω για να πιστέψω.


Σκεφτόμουν την δύναμη. Την δύναμη του να κρατάς ψυχές στα νύχια σου. Να χαρακώνεις απαλά την ζωή τους. Την ασπίδα φτιαγμένη από βρεφικά δάκρυα. Τα μάτια που μαρτυρούσαν θάνατο. Μπορείς να τον πάρεις μαζί σου είναι η αλήθεια. Να τον βάλεις στην τσέπη σου και να σκαρφαλώνει στις κόρες των ματιών σου όταν αντικρίζεις άνθρωπο. Να τον κρύψεις σε ένα μενταγιόν που κινείται την νύχτα. Να τον σχεδιάσεις με μαύρο και λευκό χρώμα στην ζωή. Να τον φορέσεις, να τον αγγίξεις, πόσα μπορείς να κάνεις μαζί του. Πόση δύναμη σε εκείνα τα χέρια τα παιδικά. Σε εκείνη την φωνή. Βραχνή φωνή, φωνή σαν το νερό. Παίρνει σχήματα εκεί όπου κουρνιάζει. Σβήνω το φως. Σπάω την λάμπα. Μειδίασμα που δεν φαίνεται. Το όνομα Μάγια σημαίνει νύχτα.

Κανείς δεν χρειάζεται μια Δάφνη. Όλοι χρειάζονται όμως μια Μάγια.