Tuesday, April 24, 2012

Τέλος

    Γνωρίζεις το συναίσθημα της χαρμολύπης? Να κλαις και να είσαι χαρούμενος ταυτόχρονα? Μαγικό. Πονάει, αλλά είναι μαγικό κατά ένα δικό του τρόπο. Φωνάζει ''εμείς''

    Τόση ομορφιά σε μια στιγμή! Τόσες αναμνήσεις!

   Είμαι χαρούμενη αυτή την στιγμή και ας κλαίω. Είμαι, αλήθεια. Δεν χρειαζόμουν τίποτε άλλο για να προχωρήσω. Μόνο αυτό. Και θεέ μου, είμαι τόσο ευτυχισμένη. Τόσο πολύ.

   Θα ξανάρθει. Και θα ξαναπονέσω. Το ξέρω. Αλλά είμαι τόσο ευγνώμων που τελείωσαν όλα. Που τα κατάφερα. Ναι, τα κατάφερα λοιπόν!

   Η ζωή λοιπόν, είναι μόνο επιλογές. Και εγώ έκανα την καλύτερη.

   Αντίο.

No comments:

Post a Comment