Monday, January 30, 2012

She's turning cold

She's turning cold
No hand to hold now
She'd like to cry
But she forgot how

She's not helpless
Although she hopes that
Ribbons and bows
She's turning cold

She's turning cold
Human division
She's screamed before
But no one listened

The sting that's hard
In her chest feels wrong
The numbing slow
She's turning cold

She's turning cold
Her eyes are hollow
All that she owned
Had to be borrowed

The words they spoke
Were hard to swallow
It seems so long ago
The girl still had her glow
She lost the life she knows
She's turning cold

   Χρειάζομαι ζέστη. Με κούρασε αυτός ο χειμώνας. Με εξάντλησε. Και θα αργήσει να τελειώσει, αυτό είναι σίγουρο. Ο χειμώνας μέσα μου θα αργήσει να τελειώσει.

   Θέλω να νιώσω. Όσα ονειρεύτηκα και δεν τόλμησα ποτέ να διεκδικήσω. Ο άνεμος φυσάει σπάνια πια. Όχι όπως παλιά. Τόσο σπάνια που κάθε φορά που τον νιώθω να μαστιγώνει το πρόσωπό μου, πρώτα μένω έκπληκτη και μετά χαίρομαι. Χρειάζομαι άνεμο στην ζωή μου.

Γράψε Δάφνη. Έλα μπορείς. Γράψε όπως παλιά. Νιώσε, άγγιξε. Πάρε και δώσε.

Δεν μπορώ να γράψω για άλλη μια φορά.

Κρυώνω.
Πονάω.

Παγωμένα πάλι τα χέρια σου στο κορμί μου. Παγωμένη η ανάσα σου στην πλάτη σου. Ούτε ίχνος ζεστασιάς στα ματωμένα σου χείλη. Πάγος.

Έλα απόψε πάλι και γίνει η ερωμένη μου. Μόνο εσύ με χρειάζεσαι και μόνο εγώ σε χρειάζομαι. Το παιδικό μειδίασμα σου. Τα λιπόσαρκα άκρα σου γύρω από τον λαιμό μου. Έλα πάλι απόψε. Κοίτα με στα μάτια και δώσε μου λίγο τρόμο από μέσα σου. Μπας και νιώσω κάτι.

Μην χαθείς πάλι! Σταμάτα να φεύγεις! Αν είναι να έρθεις μείνε. Πέρασε την νύχτα μαζί μου. Η παγωνιά θα μας ενώσει. Θα τρυπήσει τα κορμιά μας. Θα γίνουμε ένα γιατί δεν υπάρχει κανένα άλλο. Ούτε δύο ούτε τρία. Θα γίνουμε ένα.

Φύσα τον καπνό. Κλείσε τα μάτια. Ζωγράφισε. Τραγούδα. Οδήγησε τα χέρια σου στο χαρτί και την φωνή σου στον ουρανό. Κάνε κάτι.

Σε παρακαλώ, κάνε κάτι.

No comments:

Post a Comment